ماچې خپلو مې کړو وړو، سوچ ته نظرکړ
دمنزل لورته مې څټ، روان سفرکړ
دلونګۍ شمله مې جګه ده ساتلې
خوترې لاندې مې خپل سر کنډاوکپر کړ
دفرهاد په شان په لټه د شیرینې
نه نصیب مې شو وصال، نه سوری غرکړ
په دښمن که مې زور نه رسي ، خو نر یم
دخپل ورور په وینو سور مې خپل خنجرکړ
ایبلې پښې د پامیر څوکې ته ختلی
د غیرت په نارو ستړی مې خیبرکړ
په لویشت ځمکه د تربور سره نښتی
ځان مې سور په وینو مات مې دده سرکړ
رقیبان د نن، سبا له غمه مړه دي
ما د پلارنیکه ماضي مې ځانته لمر کړ
علم پوهه دې د نورو مبارک وي
ما ټوپک د ځان سنګار، جوړ ترې زیور کړ
اوس نو ته وایه زه څومره غیرتي یم
(منتظره) تیر مې ژوند پدې هنرکړ
دمنزل لورته مې څټ، روان سفرکړ
دلونګۍ شمله مې جګه ده ساتلې
خوترې لاندې مې خپل سر کنډاوکپر کړ
دفرهاد په شان په لټه د شیرینې
نه نصیب مې شو وصال، نه سوری غرکړ
په دښمن که مې زور نه رسي ، خو نر یم
دخپل ورور په وینو سور مې خپل خنجرکړ
ایبلې پښې د پامیر څوکې ته ختلی
د غیرت په نارو ستړی مې خیبرکړ
په لویشت ځمکه د تربور سره نښتی
ځان مې سور په وینو مات مې دده سرکړ
رقیبان د نن، سبا له غمه مړه دي
ما د پلارنیکه ماضي مې ځانته لمر کړ
علم پوهه دې د نورو مبارک وي
ما ټوپک د ځان سنګار، جوړ ترې زیور کړ
اوس نو ته وایه زه څومره غیرتي یم
(منتظره) تیر مې ژوند پدې هنرکړ
جلال اباد
19/01/2014
19/01/2014
